Wydawca treści
ŁOWIECTWO
Rogacz (fot: A. Garbaczewski)
Daniele (fot: A. Garbaczewski)
Zając ( fot: A. Garbaczewski)
Gospodarka łowiecka prowadzona w Nadleśnictwie Dobieszyn ukierunkowana jest na racjonalne gospodarowanie populacjami zwierzyny na całym obszarze jej występowania. Umiejętność właściwej oceny warunków bytowania zwierząt leśnych jest kluczem do sukcesu niełatwej sztuki zapanowania nad chwiejnym i niezwykle delikatnym środowiskiem jakim jest las.
Nadleśnictwo Dobieszyn posiada ośrodek hodowli zwierzyny i prowadzi gospodarkę łowiecką na wyłączonym z dzierżawy obwodzie łowieckim nr 485. Obwód w całości położony jest w leśnictwie Sucha, gdzie znajduje się hodowla zamknięta zwierzyny - zagroda o nazwie Chruściechów o powierzchni ok. 65ha.
Gospodarka łowiecka w OHZ prowadzona jest na podstawie:
- Wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego na lata 2017-2027 dla Rejonu Hodowlanego nr 1 „Puszcza Kozienicko – Stromiecka"
- Rocznych planów łowieckich
Na terenie Nadleśnictwa znajduje się 13 obwodów łowieckich wydzierżawionych przez 10 kół łowieckich. Nadzór nad gospodarką łowiecką w 12 obwodach łowieckich prowadzi Nadleśnictwo Dobieszyn. W jednym obwodzie nadzór merytoryczny prowadzi Nadleśnictwo Radom.
Nadleśnictwo zakłada poletka zgryzowe, gdzie zwierzyna przez cały rok może zgryzać młode pędy drzew i krzewów preferowane przez zwierzynę. Ponadto tworzone są poletka żerowe na których rośnie topinambur, owies, gorczyca, itp. co zapewnia zwierzynie stały dostęp do urozmaiconego pożywienia. Celem ograniczenia szkód wyrządzanych przez zwierzynę w uprawach rolnych, przy granicy lasu z polami nadleśnictwo zakłada tzw. pasy zaporowe. Wykłada się tam karmę zatrzymując w ten sposób zwierzynę w lesie. Jeszcze innym sposobem ograniczania szkód w rolnictwie jest wykaszanie łąk śródleśnych. Od wielu już lat łąki nie są użytkowane rolniczo a dopiero wykoszone odrastają młodą trawą będąc w ten sposób atrakcyjne dla zwierząt leśnych.
Nadleśnictwo mobilizuje Koła Łowieckie do podejmowania podobnych działań na terenie swoich obwodów i dlatego wspólnie osiągamy zamierzone cele, jednak takie zabiegi nie zawsze są wystarczające. Pomimo naszych starań szkody w lesie i w uprawach rolnych rosną i wtedy niezbędna jest regulacja stanu pogłowia zwierzyny w łowisku, które zawsze charakteryzuje się pewną określoną pojemnością tz. ilością zwierzyny jaką może wykarmić bez większych szkód w środowisku.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Hodowla Lasu
Hodowla Lasu
(fot. Edyta Nowicka)
(fot: Grzegorz Drela)
Zasadniczym celem hodowlanym w gospodarstwie leśnym jest uzyskanie takich drzewostanów, które przy określonych warunkach przyrodniczo-leśnych zapewnią trwałość lasów, osiągnięcie zakładanego technicznego celu produkcji oraz spełnianie funkcji pozaprodukcyjnych.
Wymienione cele wyrażone są w postaci przyjętych gospodarczych typów drzewostanów. Wyznaczają one model docelowy drzewostanu, który powinien być osiągnięty w końcu cyklu produkcyjnego.
Podstawą do opracowania zadań gospodarczych z zakresu hodowli lasu były:
- „Zasady Hodowli Lasu" (Zarządzenie nr 99 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 24 grudnia 2002 r.),
- ustalenia I KTG i NTG,
- wytyczne w sprawie doskonalenia gospodarki leśnej na podstawach ekologicznych zawarte w Zarządzeniu Nr 11A Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 11 maja 1999 r.,
- szczegółowe, określone w trakcie terenowych prac urządzeniowych i uzgodnione z nadleśnictwem wskazania gospodarcze, które opracowano kameralnie z uwzględnieniem planu cięć użytków rębnych.
Rozmiar prac z zakresu hodowli lasu
Pielęgnowanie gleby zaprojektowano na wszystkich powierzchniach dotyczących odnowienia lasu(oprócz dolesienia luk), zalesień gruntów porolnych oraz, w odpowiednim rozmiarze, w istniejących uprawach otwartych i podosłonowych, w których konieczność takiego zabiegu stwierdzono podczas prac taksacyjnych.
Do czyszczeń wczesnych przeznaczono powierzchnie odnowień i zalesień na powierzchni otwartej oraz pod osłoną ( na powierzchni zredukowanej), a także projektowanych odnowień na powierzchniach otwartych i pod osłoną. Nie kwalifikowano do nich jedynie powierzchni, które wypadną do wykonania pod koniec okresu gospodarczego tj. na drugich pasach manipulacyjnych i po drugim cięciu.
Czyszczenia późne przewidziano na odpowiednich powierzchniach w istniejących młodnikach łącznie z tymi, które ujęto w planie użytkowania przedrębnego. Czyszczenia późne zaprojektowano także w podrostach oraz w uprawach, które w drugiej części okresu gospodarczego osiągną status młodnika.
Melioracje agrotechniczne projektowano na wszystkich powierzchniach przewidzianych do odnowień i zalesień (za wyjątkiem przypadków, gdzie zabieg ten został już wykonany).
Wszystkie zabiegi pielęgnacyjne w wykazie hodowli ujęto jednorazowo, jednak wykonywać należy je zgodnie z potrzebami pielęgnacyjnymi, nawet kilkukrotnie.
Do odnowień, a szczególnie poprawek, należy używać zdrowego, wyrośniętego, o wyraźnie wykształconym pędzie wierzchołkowym, materiału sadzeniowego.
Do uzupełnień należy używać głównie wielolatek, gwarantujących szybsze uzupełnienie powierzchni.
Źródłem materiału nasiennego są gospodarcze drzewostany nasienne (cz. I, rozdz. 4.9),
W odnowieniach i zalesieniach należy wykorzystywać, w miarę możliwości, istniejące podrosty i zadrzewienia oraz pozostawiać w stanie nienaruszonym, istniejące bagienka i naturalne oczka wodne.
Wskazane jest też, dla wzbogacenia różnorodności gatunkowej, wprowadzanie, tam gdzie to możliwe, gatunków nie występujących w gospodarczych typach drzewostanów, a dobrze czujących się na danych siedliskach. Dotyczy to także gatunków drzew owocowych i jagodowych, których owoce mogą być bazą pokarmową dla ptaków leśnych.