Asset Publisher
Urządzanie lasu
(foto. Arkadiusz Kurowski)
(foto. Arkadiusz Kurowski)
(foto. Arkadiusz Kurowski)
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Asset Publisher
Asset Publisher
Położenie Nadleśnictwa Dobieszyn
Położenie Nadleśnictwa Dobieszyn
Według podziału administracyjnego kraju, grunty nadleśnictwa położone są w południowo-wschodniej części województwa mazowieckiego, na terenie czterech powiatów: grójeckiego, kozienickiego, białobrzeskiego i radomskiego, w 12 gminach: Białobrzegi, Głowaczów, Stromiec, Grabów n/Pilicą, Wyśmierzyce, Magnuszew, Warka, Radzanów, Jastrzębia, Jedlińsk, Stara Błotnica, Promna.
Granice nadleśnictwa wyznaczają rzeki Wisła oraz jej dopływy: Pilica i Radomka.
Nadleśnictwo Dobieszyn jest jednym z 23 nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu. W obecnych granicach funkcjonuje od 1973 roku. W skład jego wchodzą trzy obręby urządzeniowe: Białobrzegi, Dobieszyn oraz Studzianki. Powierzchnia gruntów zarządzanych przez nadleśnictwo to 15251,26 ha w tym powierzchnia lasów to 14697,03 ha.
Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej lasy Nadleśnictwa Dobieszyn położone są w krainach Mazowiecko-Podlaskiej (IV) i Małopolskiej (VI); w dzielnicach: Równiny Warszawsko-Kutnowskiej (IV.3) oraz Równiny Radomsko-Iłżeckiej (VI.3). Obszar terytorialnego zasięgu nie wykazuje dużego zróżnicowania pod względem fizjograficznym. Przeważa ukształtowanie terenu równinne z niewielką ilością wzniesień (teren pagórkowaty). Najwyżej położony teren (167 m n. p. m.) znajduje się w miejscowości Młodynie Górne w południowo-zachodniej części obrębu Białobrzegi, a najniżej w dolinie rzeki Pilica (97 m n. p. m.), na północ od miejscowości Rozniszew w obrębie Dobieszyn.
Grunty nadleśnictwa poprzecinane są większymi i mniejszymi rzekami. Dodatkowo bezodpływowe obniżenia terenu, o nieprzepuszczalnym podłożu, przyczyniają się do powstawania obszarów podmokłych i bagiennych, gromadzących znaczne zasoby wody. Występują tu bagna i torfowiska.